ما چقدر زود باور هستيم!!!!!!

داستانك دانشجويى که سال آخر دانشکده خود را مى‌گذراند به خاطر پروژه‌اى که انجام داده بود جايزه اول را گرفت.
او در پروژه خود از ٥٠ نفر خواسته بود تا دادخواستى مبنى بر کنترل سخت و يا حذف ماده شيميايى «دى‌هيدروژن مونوکسيد» توسط دولت را امضا کنند و براى اين خواست خود دلايل زير را عنوان کرده بود :
1-مقدار زياد آن باعث عرق کردن زياد و استفراغ مى‌شود .
2-یک عنصر اصلى باران اسيدى است .
3- وقتى به حالت گاز در مى‌آيد بسيار سوزاننده است .
4- استنشاق تصادفى آن باعث مرگ فرد مى‌شود .
5- باعث فرسايش اجسام مى‌شود
6- روى ترمز اتومبيل‌ها اثر منفى مى‌گذارد
7- حتى در تومورهاى سرطانى يافت شده است .
از پنجاه نفر فوق ٤٣ نفر دادخواست را امضا کردند. ٦ نفر به طور کلى علاقه‌اى نشان ندادند!!!!!
اما فقط يک نفر مى‌دانست که ماده شيميايى «دى‌هيدروژن مونوکسيد» در واقع همان آب است !
عنوان پروژه دانشجويى این بود: «ما چقدر زود باور هستيم» بود .

شاید این جمعه بیاید , شاید

با همه لحن خوش آوایی ام

در بدر کوچه تنهایی ام
ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر

نغمه تو از همه پرشورتر
کاش که این فاصله را کم كني

محنت این قافله را کم کنی
کاش که همسایه ما می شدي

مایه آسایش ما می شدی
هر که به دیدار تو نایل شود

یک شبه حلال مسایل شود
دوش مرا حال خوشی دست داد

سینه ما را عطشی دست داد
نام تو بردم لبم آتش گرفت

شعله به دامان سیاوش گرفت
نام تو آرامش جان من است

نامه تو خط امان من است
ای نگه ات خاستگه آفتاب

بر من ظلمت زده یک شب بتاب
پرده برانداز ز چشم ترم

تا بتوانم به رخت بنگرم
ای نفست یار و مددکار ما

کی و کجا وعده دیدار ما
خبر آمد خبری در راه است

سرخوش آن دل که از آن آگاه است
شاید این جمعه بیاید شاید

پرده از چهره گشاید شايد

برای سلامتی آقا امام زمان صلوات
و همچنین برای شادی روح مرحوم آغاسی سراینده این اشعار صلوات

سال نو مبارك

سال نو مبارك

آمدن بهار بر تمام عاشقان بهار مبارك باد اميدوارم در اين سال من و شما براي تحقق بخشيدن به آرزوهاي خودمان تلاش بيشتري نماييم و براي ساختن ميهن عزيزمان ايران عاشقانه قدمهاي موثري برداريم براي دلهاي بهاري شما قطعه شعري از مشيري اين شاعر توانا و ارزنده خدمتتان هديه مي نمايم:
خوش به حال غنچه های نیمه باز
بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک ،
شاخه های شسته ، باران خورده ، پاک
آسمان آبی و ابر سپید ،
برگ های سبز بید ،
عطر نرگس رقص باد ،
نغمه شوق پرستو های شاد ،
خلوت گرم کبوتر های مست...
نرم نرمک می رسد اینک بهار ،
خوش به حال روزگار !
خوش به حال چشمه ها و دشت ها ،
خوش به حال دانه ها و سبزه ها ،
خوش به حال غنچه های نیمه باز ،خوش به حال دختر میخک - که می خندد به ناز
خوش به حال جام لبریز از شرابخوش به حال آفتاب
।خوش به حال من ، گرچه - در این روزگار
جامه رنگین نمی پوشی به کام ،
باده رنگین نمی نوشی ز جام ،
نقل و سبزه در میان سفره نیست،
جامت - از آن می که می باید - تهی یست
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم !
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب !
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ ؛
هفت رنگش می شود هفتاد رنگ!

هفت اصل بیل گیتس

بیل گیتس هراز گاهی در دانشگاهها و دبیرستانهای امریکا با دانشجویان و دانش آموزان ملاقات داشته و برای آنها سخنرانی می کند. گیتس اخیرا طی یک سخنرانی در یکی از دبیرستانهای امریکا خطاب به دانش آموزان گفت که در دبیرستان خیلی چیزها را به دانش آموزان نمی آموزند.

او هفت اصل مهم را که دانش آموزان در دبیرستان فرا نمیگیرند به شرح زیر نام برد:

اصل اول: در زندگی همه چیز عادلانه نیست و بهتر است با این حقیقت کنار بیایید.

اصل دوم: دنیا هیچ ارزشی برای عزت نفس شما قایل نیست. در این دنیا از شما انتظار میرود قبل از اینکه نسبت به خودتان احساس خوبی داشته باشید کار مثبتی انجام دهید.

اصل سوم: پس از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان و استخدام شدن کسی به شما حقوق فوق العاده زیادی پرداخت نخواهد کرد به همین ترتیب قبل از آنکه بتوانید به مقام و موقعیت بالاتری برسید باید برای مقام ومزایایش زحمت بکشید.

اصل چهارم: اگر فکر میکنید آموزگارتان سخت گیر در اشتباه هستید پس از استخدام شدن متوجه خواهید شد که رییس شما سخت گیرتر از آموزگارتان است چون امنیت شغلی آموزگارتان را ندارد.

اصل پنجم: آشپزی در رستورانها باغرور و شان شما تضاد ندارد. پدربزرگهای ما برای این کار اصطلاح دیگری داشتند از نظر آنها این کار یک فرصت بود.

اصل ششم: اگر در کارتان موفق نیستید والدین خود را ملامت نکنید از نالیدن دست بکشید و از اشتباهات خود درس بگيريد.

اصل هفتم: قبل از آنکه شما متولد بشوید والدین شما هم جوانان پر شوری بودند و به قدری که کنون به نظر شما میرسد ملال آور نبودند.

قطره

باور نمي كنم كه تو شيدا كني مرا!

وانگه به يك اشاره زسر واكني مرا!

باور نمي كنم كه پس از عمري عاشقي

در چشم هر غريبه تو رسوا كني مرا!

جرمم مگر چه بود كه بايد تو تا ابد

محكوم جرم آدم و حوا كني مرا؟!

آخر چه مي شود كه تو پنهان ز ديگران

در گوشه اي ز چشم دلت جاكني مرا؟

من قطره اي چكيده به دامان غربتم

كي مي شود كه ساكن دريا كني مرا؟!

نويسنده: عبدالرضا پاليزدار

شعر فريدون مشيري

از اشعار فريدون مشيري بسيار خوشم مي آيد.او شاعري است صميمي و صادق که شعرش آينه تمام نماي احوال و صفات اوست।کلام مشيري ، منزه و محترم است। او شاعري است اديب که در همه حال حرمت زبان و اهل زبان را حفظ مي کند।انديشه هايش انسان دوستانه و نجيب است و براي احساسات و عواطف عاشقانه از لطيف ترين و زيبا ترين واژه ها و تعبيرها سود مي جويد। در اينجا به مناسبت آغاز سال 1387 يكي از شعرهاي اورا آورده ام:

خوش به حال غنچه های نیمه باز

بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک ،

شاخه های شسته ، باران خورده ، پاک

آسمان آبی و ابر سپید ،

برگ های سبز بید ،

عطر نرگس رقص باد ،

نغمه شوق پرستو های شاد ،

خلوت گرم کبوتر های مست...

نرم نرمک می رسد اینک بهار ،

خوش به حال روزگار !

خوش به حال چشمه ها و دشت ها ،

خوش به حال دانه ها و سبزه ها ،

خوش به حال غنچه های نیمه باز ،خوش به حال دختر میخک - که می خندد به ناز

خوش به حال جام لبریز از شرابخوش به حال آفتاب

।خوش به حال من ، گرچه - در این روزگار

جامه رنگین نمی پوشی به کام ،

باده رنگین نمی نوشی ز جام ،

نقل و سبزه در میان سفره نیست،

جامت - از آن می که می باید - تهی یست

ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم !

ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب !

ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

گر نکوبی شیشه غم را به سنگ ؛

هفت رنگش می شود هفتاد رنگ!

تحصيل‌كردگان بي‌تخصصِ بيكار

تحصيل‌كردگان بي‌تخصصِ بيكار

نرخ بيكاري تحصيل‌كردگان بالاتر از نرخ متوسط بيكاري است

چندي پيش وزير كار آماري در خصوص نرخ بيكاري كشور اعلام نمود كه بسيار تاسف برانگيز ولي واقعي بود. نرخ بيكاري تحصيل‌كردگان بيش از نرخ متوسط بيكاري جامعه (3/12 درصد) و معادل 6/15 درصد است. در حاليكه فارغ‌التحصيلان مقطع متوسطه كشور به دليل سطح مهارت پائين، بيكاري و فشارهاي اجتماعي، با سعي و تلاش فراوان و صرف وقت و هزينه‌هاي مالي زياد، در مراكز دانشگاهي ادامه تحصيل مي‌دهند، انتظار دارند پس از فارغ‌التحصيلي با وضعيت بهتري نسبت به گذشته مواجه شوند، ولي اعلام آمار نرخ بيكاري بالاتر تحصيل‌كردگان، خلاف اين تصور را به اثبات مي‌رساند. اين واقعيت تلخ علاوه بر اينكه نشانگر مشكلات ساختاري در بازار كار كشور است، مي‌تواند بيانگر ناكارآمدي و عدم تناسب سيستم برنامه‌ريزي در نظام آموزش عالي با نيازهاي بازار كار كشور نيز باشد.

دو آمار مهم ديگر نيز در خصوص نرخ بيكاري كشور توسط وزير كار در ماه‌هاي گذشته اعلام شده بود. اولي نرخ بيكاري 25 درصدي جوانان 20 تا 29 ساله و دومي نرخ بيكاري 5 درصدي فارغ التحصيلان مهارت آموزي است. با كنار هم قرار دادن سه آمار فوق مي‌توان اينگونه نتيجه گرفت كه نداشتن مهارت و تجربه كاري مهمترين دليل بيكاري فارغ التحصيلان و جوانان است، چرا كه نرخ بيكاري در ساير سطوح سني پائين‌تر از نرخ بيكاري گروه سني فوق‌الذكر است. در حاليكه فارق‌التحصيلان مراكز مهارت آموزي با كمترين نرخ بيكاري مواجه هستند، بيكاري فارغ‌التحصيلان دانشگاهي با تحصيلات آكادميك و دانش تئوريكي بالا ولي سطح مهارت و تخصص پائين، نشانگر اين واقعيت است كه بازار كار كشور بسيار هوشمند عمل مي‌نمايد و به تخصص نيروي كار بيش از مدرك آنها اهميت مي‌دهد.

سوالي كه در ذهن نگارنده و به احتمال زياد در ذهن بسياري از خوانندگان محترم شكل مي‌بندد اينست كه مسئولان مرتبط به خصوص برنامه ريزان آموزشي وزارت علوم و دانشگاه‌ها براي حل اين بحران چه كرده‌اند؟ با پيگيري اخبار مرتبط به بيكاري تحصيل‌كردگان متوجه مي‌شويم كه اين بحران پديده‌اي جديد و ناشناخته براي مسئولان نيست. در بولتن آموزش عالي وزارت علوم در اسفند ماه 1381 خبري به نقل از مركز آمار ايران درج شده بود مبني بر اينكه نرخ بيكاري تحصيلكردگان بيشتر از بي‌سوادان است. همچنين در سخنراني‌ها و مصاحبه‌هاي رئيس جمهور، وزيران علوم، صنايع و كار، پيشين و كنوني به كرات به بحران بيكاري فارغ‌التحصيلان اشاره شده ولي كماكان با گذشت سال‌ها از كشف اين بحران و توجه ظاهري مسئولان به اين نكته، كماكان در سال 85 نيز همان آمارهاي تأسف برانگيز در خصوص بيكاري فارغ‌التحصيلان اعلام مي‌گردد.

پيشنهاد مي‌شود با ايجاد يك نهاد مستقل، گامي جدي در مسير كاهش فاصله دانشگاه و صنعت و رفع مشكل بيكاري فارغ‌التحصيلان برداشته شود. صنايع مختلف كشور مي‌توانند نوع تخصص و سطح مهارت مورد نياز خود از نيروي كار را به اين نهاد اعلام نمايند. از سوي ديگر اين نهاد با ارزيابي تخصص و سطح مهارت فارغ‌التحصيلان دانشگاهي كمبودها و كاستي‌هاي دانش آموختگان را به آنها و وزارت علوم و مراكز دانشگاهي اعلام نمايند. در اين صورت اگر دانشگاه‌ها رشته‌هاي دانشگاهي را بر اساس نيازهاي فعلي كشور مورد باز بيني قرار دهند و مطالب آموزشي را نيز متناسب با نياز صنايع و به كمك آنها، اصلاح نمايند مي‌توان انتظار داشت تعادل در بازار كار كشور به نوعي تغيير كند كه نرخ بيكاري فارغ‌التحصيلان بيشتر از بي‌سوادان نباشد. در غير اينصورت و با ادامه روند فعلي بي‌شك در خبرهاي سال‌هاي آينده نيز خواهيم خواهند: نرخ بيكاري تحصيل‌كردگان دانشگاهي بالاتر از نرخ بيكاري بي‌سوادان است.

به نقل از دوست عزیزم بيژن طالب كاشفي

کارشناس ارشد اقتصاد از دانشگاه تهران

مهر 1385

همکاری با وبلاگ

دوستان، دانشجویان و علاقه مندان محترمی که از این وبلاگ دیدن می کنید این وبلاگ با هدف ارائه اطلاعات در زمینه های مختلف تکنولوژی آموزشی راه اندازی شده است. من امیدوارم با همفکری و مبادله اطلاعات به روز و اندیشه های مختلف در این عرصه بتوانیم هرچند گامی کوچک در جهت توسعه آموزش و یادگیری به روش علمی برداشته باشیم. ارائه نظرات و دیدگاههای شما در قسمت نظرات وبلاگ قطعا می تواند راهنمای خوبی برای ارائه اطلاعات مناسب در وبلاگ باشد. ضمنا اگر شما در مورد هر مطلبی اگر نظر بدهید ضمن اینکه با اسم خودتان و یا حتی بدون اسم در وبلاگ به نمایش در می آید بلکه این نظرات همزمان به ایمیل من نیز ارسال می گردد.iavazzadeh@gmail.com

برای دادن نظر در مورد هرمطلبی کافی است در زیر هرمطلب بر رویcomments کلیک کرده و یا روی تیتر آن مطلب کلیک کرده و در پنجره باز شده نظر خود را نوشته و ارسال کنید.

ضمنا می توانید با کلیک بر روی شکل پاکت نامه در کنار کلمه comments مطلب مورد نظر خود را به دوستان خود ایمیل کنید.

منتظر نظرات ارزشمند شما هستم.

ایرج عوض زاده 1/8/1386 ساعت 20:18

شعار یونسکو در مورد آموزش و یادگیری

Tell me and I forget
Teach me and I remember
Involve me and I learn